14 Temmuz 2013 Pazar

neresi kaldıysa...

   Fark ettim de sevemiyorum lan ben artık. Neden bilmiyorum ama bir kayıtsızlık halindeyim. Yok efendim kılıydı, yok efendim tüyüydü, yok burnu güzel değildi, yok çükü büyüktü... devam edip gidiyor bu sevmeme bahanelerim. Güvenmeyi zaten geçtim. Karşı taraf beni sevdiğine dair bişey dediğinde ben aynen şöyle oluyorum:

   Iyyyyyğğğğ... En sevmediğim, yapmacık yüz ifadesi. Samimiyetten yoksun, s.klemiyorum seni ama he canım he, der gibi. Nasıl oldu da böyle bişeye dönüştüm bilmiyorum. Memnun musun len şimdi yukardaki? Ama oldu pişman değilim. Öğreneceğim bi çok şey olmasına rağmen , öğrendim sanırım hayatın ve ilişkilerin en sonunda orta parmağını görmeyi. Bu da beni şartsız bir kayıtsızlığa götürdü. Eleştirdiğim tüm o şeyleri yaptım. Ve işin garibi yapmaya da devam ediyorum. Hayat sen nasıl bi kazıkçısın yavrım? Önce vuruysun sonra ağlama diysun? Ne ayaksın oğlum sen he, diyesim var. O değil, ağzım bozuldu. Küfür bilmeyen adamdım. Şimdi habire gördüğüm şeyler karşısında basıyorum Allah ne verdi-vermediyse. 

   Arada bir içim acımıyor değil. Ama geçiyor sonra, çok uzun sürmüyor. Psikolojide  abidik gubidik isimler veriyorlar ya buna; heh benimkine de savunma mekanizması mı ne diyorlarmış. Desinler değişemem, desinler değişemem. Neresi kaldıysa içimde insan kalan, artık orası acımıyor işte. Donuklaştı, hissizleşti. Zaten önceden beridir seviyor olduğum insanlar bu durumdan müstesnadır. 

6 yorum:

Aslısın dedi ki...

Bence geçer, savunma mekanizması adı üzerinde, senden bir parça değil:)

Adsız dedi ki...

Gitgide bana benziyosun. Çok mutlu oldum şu an asdfg. O değil de, bazı insanlar böyle doğarmış, diyolar yani ben bilmem. Ben çoktan kabul ettim.

Adsız dedi ki...

Aşk yok derdim bende inanmazdım hissizleşmiştim be kaytan,ama işte öyle olmuyor sonra ummadığın anda çok şeyler oluyor. belki bir gün her şey değişir...

Unknown dedi ki...

Başlarda biraz değişmeni arabesk kültürden hafifçe soyutlanma olarak okumuş mutlu olmuştum, ama şu an üzüldüm...

Hayır anlamadığım şey sen ne zaman egoist oldun oğlum? Dünya senin etrafında dönüyor sanıyorsun, bir tek sen mi mutsuzsun, bir acı çeken sen mi varsın, nedir bu sabırsız davranışların, ayrıca ne kadar çabaladın mutlu bir hayat için, ilk olumsuz davranışta arkanı dönüp tamam ben oynamıyorum diyen sen, nereden buluyorsun haykırma hakkını? Bundan önce ne kadar çaba göstersen, savaşsan da, eskiden savaşmış olman şimdi yenilgiyi kabul etmen anlamına mı gelecek yani?

Bu kadar kolay mı yıldızlardan vazgeçmek?

Şimdi "sevemiyorum artık" deme, kendini bu hale getiren elbet sensin, otur bir sakinleş, bir düşün bakalım neler çıkacak karşına...

Dünyaya kendi aynandan bakıp kirli görüyorsan ilk önce yüzünü sil derler, aynada suç arama ;)

bir dost...

ah bi deli olsam dedi ki...

@aslısın: umarım ama bu seferki kalıcı gibi be aslım :(

@KTOG: bu sevilesi bi özellik mi bilemedim ama yalnız olmadığını bilmek her halükarda güzel :)

@asi yapıncak:ahhh bilmem artık bakalım göreceğiz fazla kaderciyim ama neticede kader! :)

@kaan:dünyayı benim etrafımda dönüyor olduğunu düşünmüyorum aksine benim edilgen yapım karşısında çaresiz hissediyorum yazıyı veya bu zamana dek olanları tamamen yanlış okumuşsun kaan bu sözünden bunu anladım. ikincisi evet sırf acı çeken ben değilim ama herkes kendi yaşantısını bilir. hani bi laf var ya acılar penis gibidir herkes kendininkini büyük sanır.

ne kadar çabaladğıma dair bir fikrin de yok üstelik sana anlatığım veya burda paylaştığım küçük bir kısmı olabilir. ben oynamıyorum da deseydim bu işleri çoktan bırakırdım her ne kadar isyan etsem de ben oynamıyorum demiyorum.edindiğim tecrübeler ve başıma gelen laylar haklılığımı da oldukça gösterdi.

ne yaparsın herkes sen kadar çabuk unutamıyor. bazıları sevgisini ve acısını daha derinden duyumsuyor olabilir:)

kaytan...

Unknown dedi ki...

Her ne kadar söylediklerime itiraz etsen de ben kulağına kaçan su olduğumun farkındayım ve mutluyum bebek ;)
sevgilerimle...