20 Haziran 2012 Çarşamba

dem bu demdir

  Yaşlanmaya başladı nenem artık. Bacaklarındaki arsız romatizmaları iyice azdı. Bir yıldır tedavi görüyor ama bana mısın demiyor. Az da olsa ağrıları azaldı gerçi, buna da şükür. Kolay beri acıya of bile demez, yaman kadındır. Ama belli kötü yani. Evde ya da yakın çevresinde oturarak geçiriyor günlerini. Bundan oldukça şikayetçi. "Gençken bu yaşlılara özenipdururdum, ne güzel hiç bi bişeycik yapmadan oturuyorlar diye amma öyle değilmiş meğerse; yapacak bişey olmayınca zor oluyormuş. Şimdi iş işleyebilsem keşke." diye hayıflanıyor."Otura otura kabalarım yara oldu, ne yapsam bilemedim." diye benden medet umuyor. Kıyamadım. Rahmetli kocası dedem de tam on beş sene yattığından böyle olmuştu. Ben onu hiç sağlıklı görmedim desem yeridir. Tüm çocukluğum onun nefes tıkanıklığı ile geçti. Son dönemlerde kelimenin tam anlamıyla yatak battı iyice zayıfladığı için. Onun da kabaları yara oldu. Onu dedim ben de."Ya oğlum sorma sen!" dedi. "Elyaf yastıklar var ya, onların üzerine otur, daha yumuşak olur onlar çekyatın süngerinden." dedim. Tavsiyeme uyacak sanırım. 

   Kış için çınar odunu getirtti. Odunların sobaya sığacak büyüklükte baltayla küçültülmesi gerekiyor. Bilenler bilir, çınar ağacı büyürken burgulanarak büyüdüğünden kesmesi çok güçtür. Genç, güçlü-kuvvetli komşunun oğlu çağırıldı bu iş için. Akraba da oluyor neneme, köy yerinde herkes akrabadır gerçi. Çocuk vurdu mu yeri sarsıyor lakin çınar da inatçı. Kolay kolay pes etmedi. Nenem çok iyi bilir gaz vermesini. Çocuğun şevkini artırmak için mi yoksa kendi gözlerinin önünden kendi anılarımı geçiyor bilmem iç geçirdi: "'Ah kahpe gençlik ah! Şimdi genç olaydım, ah kahpe gençlik ah!' derdi D dayın sağ olsaydı." dedi rahmetli dedemi kastederek. Sana bana taş çıkartır bu yaşında, bu haliyle. Hiç yaşlanacak kadın değildi aslında nenem ya ah ömür işte, bir nefes içimlik; çabuk geçiyor anlaşılan.

  Biraz hava değişikliği olsun diye memlekete geldim. Sıkılmıştım İstanbul'un keşmekeşinden. Yarın nasipse köye, neneme gideceğim. Özledi beni, sesi titrek geliyor. Benim içim buranın tatlısından yapacakmış. Ben de onu özledim. Gidip hayır dua alma vaktidir şimdi. Biraz sevgiye ve özleme doyma vaktidir.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

benim yerime de öp o pamuk elleri kaytan'ım. büyük teyzem aklıma geldi şimdi, ruhu yaşlanmayanlar familyasındandır o da. :D

ah bi deli olsam dedi ki...

öptüm de geldim süperli bi ziyaret oldu ev ovlanı kardeş:)))